Οι Άγιοι Τρεις Παίδες, Προστάτες του Πυροσβεστικού Σώματος

 

Του ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ.Γιάννη Σταμούλη

Σύμφωνα με τη μακρόχρονη λαϊκή παράδοση στη χώρα μας, οι επαγγελματικές τάξεις επεδίωξαν να βρουν και να έχουν έναν Άγιο προστάτη τους.

Οι Έλληνες Πυροσβέστες αναγνώρισαν ως Προστάτες Άγιους, τους «Τρείς εν καμίνω Παίδες, Ανανία - Αζαρία - Μισαήλ».

Η πρώτη νομοθετική ρύθμιση που αναγνωρίζει ως Προστάτες Άγιους του Πυροσβεστικού Σώματος τους «Τρεις εν Καμίνω Άγιους Παίδες, γίνεται με το Προεδρικό Διάταγμα 381(ΦΕΚ 80 τ.Α΄16-5-1978).

Με το ίδιο Προεδρικό Διάταγμα καθιερώνεται η Δευτέρα, μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής, εορτή του Αγίου Πνεύματος, ως η ημέρα επισήμου εορτής του Πυροσβεστικού Σώματος.

Τρία χρόνια μετά, με το Προεδρικό Διάταγμα 1186 (ΦΕΚ 295 τ.Α΄7-10-1981) τροποποιείται το Προεδρικό Διάταγμα 381/1978 και καθορίζεται πλέον ως «η επίσημος ημέρα δοξολογίας και εορτασμού του Πυροσβεστικού Σώματος η 17η Δεκεμβρίου» μέρα που η Εκκλησία μας εορτάζει τους «Τρεις εν καμίνω Αγίους Παίδες».

Το 1993 με το Προεδρικό Διάταγμα 329 (ΦΕΚ 140 τ. Α’ 140.26-8-1993) αναγνωρίζεται η 17η Δεκεμβρίου, ημέρα εορτασμού των τριών εν καμίνω Αγίων Παίδων, προστατών του Πυροσβεστικού Σώματος, και καθιερώνεται ως αργία για το Πυροσβεστικό Σώμα.

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥΣ

Οι Άγιοι Τρεις Παίδες, Μισαήλ, Αζαρίας και Μισαήλ γεννήθηκαν στην πόλη των Ιεροσολύμων στις αρχές του 6ου π.Χ. αιώνος.Ανήκαν στη φυλή του Ιούδα και κατάγονταν από βασιλική οικογένεια. Όταν ο βασιλιάς της Βαβυλωνίας Ναβουχοδονόσωρ κυριεύει την πόλη των Ιεροσολύμων, προχωρά σε σφαγές, λεηλασίες και αιχμαλωσίες πολλών παιδιών Εβραίων. Μεταξύ των αιχμαλώτων ήταν και οι Τρείς Παίδες, ευρισκόμενοι στην ηλικία των 8-10 ετών, καθώς και ο φίλος τους, Δανιήλ, ο μετέπειτα Προφήτης.
Εκεί ο Δανιήλ μετά την εξήγηση του ενυπνίου του Ναβουχοδονόσωρ αποκτά την εμπιστοσύνη του και διορίζεται Γενικός Επίτροπος των επαρχιών της Βαβυλώνας. Μετά από παράκληση του οι Τρείς Παίδες λαμβάνουν σημαντικά αξιώματα στη Δημόσια Διοίκηση της Βαβυλώνας.

Το 579 π.Χ. κατά τα ήθη των ειδωλολατρών βασιλέων ο Ναβουχοδονόσωρ κατασκεύασε μια εικόνα δική του χρυσή, ύψους εξήντα πηχών και πλάτους έξη πηχών.

Στα αποκαλυπτήρια της εικόνας προσκλήθηκαν να παραστούν όλοι οι Αξιωματούχοι, Στρατηγοί και Τοπικοί Άρχοντες του Κράτους. 

Το πρόγραμμα περιλάμβανε προσκύνηση της εικόνας από τους προσκεκλημένους μόλις ηχούσε η σάλπιγγα.

Οι παραβάτες θα ρίπτονταν σε μια κάμινο «πεπυρωμένη». Οι Τρεις Παίδες ως πιστοί Ιουδαίοι δεν υπάκουσαν στο βασιλικό πρόσ

ταγμα και αρνήθηκαν να προσκυνήσουν την εικόνα, τηρώντας ευλαβικά τον Θείο Νόμο που πρόσταζε: “ου ποιήσεις εαυτόν είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα ,όσα εν τω Ουρανώ και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασι τοις υποκάτω της γης. Ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτής”.

Το γεγονός κατήγγειλαν στο βασιλιά ο οποίος εξοργισμένος διέταξε να εμφανιστούν ενώπιον του οι Τρεις Παίδες ώστε να απολογηθούν για την ανυπακοή τους..

Οι ευσεβείς νέοι δεν αρνήθηκαν την καταγγελία ,ούτε ζήτησαν την εύνοια του οργισμένου βασιλιά. Με παρρησία χωρίς να φοβηθούν τον θάνατο του αποκρίθηκαν:“Ου χρειάν έχομεν ημείς από του ρήματος τούτου αποκριθηναι σοι. Εστί γαρ Θεός ημών εν ουρανοίς, ω ημείς λατρεύομεν, δυνατός εξελέσθαι ημάς εκ της καμίνου του πυρός, της καιομένης και εκ των χείρων σου Βασιλευ, σώσηται ημάς. Και αν μη γνωστόν έστω σοι, Βασιλεύ, ότι τοις Θεοις σου ου λατρεύομεν, και τη εικόνι, η έστεισαν ου προσκυνούμεν”.

Οργισμένος από την θαρραλέα τους απάντηση ο Ναβουχοδονόσωρ διέταξε τους άνδρες του να δυναμώσουν τη φλόγα στην κάμινο και να ρίξουν μέσα τους Τρεις Παίδες.

Αυτοί τότε πρόθυμα από μόνοι τους γεμάτοι χαρά έπεσαν στην κάμινο, υμνούντες και ευλογούντες τον Θεό και περπατούσαν μέσα στο καμίνι χωρίς να τους αγγίζει καθόλου η φωτιά.

Αντίθετα οι φλόγες κατέκαυσαν τους βασιλικούς υπηρέτες που προσπαθούσαν να υπερπυρώσουν την κάμινο.

Όταν είδε το θαύμα ο Ναβουχοδονόσωρ γεμάτος έκσταση και θαυμασμό πλησίασε προς την κάμινο και διέκρινε μέσα στις φωτιές τέσσερις άνδρες Ταπεινωμένος τους κάλεσε να βγούνε έξω.

Ήταν υγιείς ,ακέραιοι χωρίς να έχει φλογιστεί ούτε μια τρίχα από το κεφάλι τους.

Στην ερώτηση του βασιλιά για τον τέταρτο άνδρα που είχε δει οι Τρεις Παίδες του αποκρίθηκαν ότι ήταν Άγγελος του Θεού ο οποίος τους φύλαξε από την φωτιά.

Ο βασιλιάς τότε έσκυψε ευλαβικά μπροστά τους και ξεχνώντας την ειδωλολατρική του πίστη διακήρυξε ότι: «Ουκ εστί Θεός έτερος, όστις δυναθήσεται ρύσοισθαι ούτως»

Στη συνέχεια περιέβαλε με μεγάλη εύνοια τους Τρεις Παίδες δίνοντας τους μεγαλύτερα αξιώματα. Για την μετέπειτα ζωή τους δεν υπάρχουν στοιχεία. Έζησαν όμως πολλά χρόνια και «ετελείωσαν εν ειρήνη».

Το 2022 είχα την τιμή να επιμεληθώ την πρώτη επίσημη έκδοση του Πυροσβεστικού Σώματος για τους Άγιους Τρεις Παίδες, με πρόλογο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ.κ. Ιερωνύμου. Στην έκδοση   παρουσιάζεται ο βίος των Αγίων, το νόημα του μαρτυρίου των Τριών Παίδων, η εκκλησιαστική εικονογράφηση, η εκκλησιαστική ακολουθία τους και η υμνογραφία τους, η αγιογράφηση για τις λειτουργικές ανάγκες του Π.Σ. καθώς και τα ναύδρια των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών.