Οι εμπρηστές της διπλανής πόρτας... Οι εγκληματίες της καθημερινότητας και οι δασικές πυρκαγιές.

Του ε.α.Αντιστρατήγου Π.Σ. Γιάννη Σταμούλη.

1η Μάϊου και τυπικά ξεκίνησε η δασική αντιπυρική περίοδος, με την σταδιακή εξάπλωση ενός μεγάλου μηχανισμού πρόληψης και καταστολής του δασικού πλούτου της χώρας, από τις πυρκαγιές.

Ζήτημα μείζονος σημασίας, επαναλαμβανόμενο κατ΄έτος, με διαφορά μόνο στην σφοδρότητα ή το μέγεθος των καταστροφών.

Κάθε έτος, με τραγικά σταθερό τρόπο, εκδηλώνονται χιλιάδες αγροτοδασικές πυρκαγιές σε όλη τη χώρα, η οποία κάθε μία από αυτές είναι εν δυνάμη καταστρεπτική, αναλόγως των συνθηκών της εκδήλωσής της.

Φαινόμενο που ξεπερνά πολιτικές ή διακυβερνήσεις, γεγονός που το καταδεικνύει η επίσημη καταγραφή των αριθμών (στοιχεία Πυροσβεστικού Σώματος). Επιλέγοντας τα τελευταία 8 έτη, περίοδος δύο διαφορετικών κυβερνήσεων, φαίνεται εύκολα ότι τα ανθρώπινα χέρια αμελών ή εκ προθέσεων εμπρηστών δεν αλλάζουν συνήθεια.

9.856 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2022
9514 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2021
11.798 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2020
9.500 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2019
8006 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2018
10356 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2017
10263 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2016
8118 αγροτοδασικές πυρκαγιές το 2015

Δυστυχώς, εδώ δεν φαίνεται να ισχύει, το ρητό η επανάληψη, μήτηρ μαθήσεως.

Σημείωνα σε ένα αντίστοιχο κείμενο πριν αρκετά χρόνια:

"Ποιος άραγε κάτοικος αυτής της χώρας μπορεί να μην είδε, να μην άκουσε, να μην πληροφορήθηκε για τους κινδύνους της πυρκαγιάς, για τα καταστροφικά αποτελέσματα της πυρκαγιάς.

Γιατί αυτός που το αυγουστιάτικο μεσημέρι με τον αέρα να φυσάει στα αυτιά του, αποφασίζει είτε να κάψει τα ξερόκλαδα του, είτε να κάψει τα σκουπίδια του, είτε να κάνει υπαίθριο μπάρμπεκιου στα πεύκα, είτε να κάνει θερμές εργασίες με τροχό, κόλληση στο ύπαιθρο, η να κυκλοφορήσει με το σπινθηροβόλο όχημά του στην ύπαιθρο, γνωρίζει πλέον σοβαρά και με σιγουριά ότι από την πράξη του ενδέχεται να παραχθούν καταστροφές. 

Ο συμπολίτης αυτός που περιγράφηκε παραπάνω, γνωρίζει πλέον πολύ καλά ότι εκτελώντας θερμές εργασίες στην ύπαιθρο, ή χρησιμοποιώντας γυμνή φλόγα μεσοκαλόκαιρα, έχει τεράστιες πιθανότητες να προκαλέσει πυρκαγιά με ανυπολόγιστες και απρόβλεπτες συνέπειες. 

Απλά «εγκληματικά» αδιαφορεί, και είναι επί της ουσίας εγκληματίας εμπρηστής, ο επικαλούμενος άνθρωπος της διπλανής πόρτας.

Δυστυχώς το έργο επαναλαμβάνεται με τραγικό τρόπο. Από την εγκληματική αμέλεια κάποιων, ξεκινάει μια πύρινη τραγωδία που καταστρέφει τον πολύτιμο εθνικό φυσικό πλούτο και  απειλεί  ανθρώπινες ζωές και περιουσίες.

Νομίζω ότι η καλύτερη και πιο συνοπτική περιγραφή για το έγκλημα του εμπρησμού είναι αυτή του του κορυφαίου συγγραφέα της πυροσβεστικής τέχνης Ηλία Μπέτσιου,  που έγραφε εκεί κάπου  το 1960:

«Ο άνθρωπος του λαού δεν δύναται συχνά να εννοήση ότι ο εμπρηστής είναι εγκληματίας, επιζήμιος εις τον λαόν, ότι προς το συμφέρον της ολότητας πρέπει να τιμωρήται και ότι ουχί η ασφάλεια, αλλά η ολότης πληρώνει την ζημίαν»